GJYSHATA E KRUJËS
Krujë, Bulqizë, Shkodër
KRUJË
Teqeja e Sari Salltikut në malin e Krujës , Krujë, 1330 dhe më pas në 1776.
Teqeja e Ball Efendisë Krujë, 1400.
Teqeja e Fushë – Krujës, Krujë, 1562, Baba Ali.
Teqeja e Dollmës, Krujë, 1700.
Teqeja e Gjormit, Mamurras, 1793, Hajdar Baba Matemi.
Teqeja e Hysen Jajah Babait, Krujë, 1836, Haxhi Jahja Babai.
Teqeja e Dervish Shabanit, Krujë, 1928, Dervish Shabani.
Teqeja e Shullazit, Laç.
Teqeja e Zemzi Babait, 1912.
Teqeja e Velës, 1912
Teqeja e Çitozës.
Teqeja e Sansufës.
Teqeja e Abazajve
BULQIZË
Teqeja e Bulqizës, Bulqizë, 1800, Baba Fejzë Bulqiza.
Teqeja e Martaneshit, Burrel 1870
Teqeja e Bllacës Dibër, 1893, Baba Isufi.
Teqeja e Ballëm Sulltanit, Martanesh, Burrel.
Teqeja e Zerqanit, Dibër.
SHKODËR
Teqeja e Kasëm Ali Sulltanit, Shkodër, 1637, Baba Kasëm Ali Sulltani.
Teqeja e Drishtit Shkodër, 1908, Baba Kamber.
Teqeja e Malit të Dejës, Lezhë, 1867.
GJYSHATA E VLORËS
Vlorë, Fier, Mallakastër
VLORË
Teqeja e Kuzum Babait Vlorë, 1400, Ballëm Babai.
Teqeja e Kaninës Vlorë, 1411 Sinan Pasha.
Teqeja e Golombasit Vlorë, 1908.
Teqeja e Shkozës
Teqeja e Gjormit
Teqeja e Gorishtit
Teqeja e Smokthinës
Teqe në Karburun
GJYSHATA E ELBASANIT
Elbasan, Gramsh, Kavajë-Lushnje
ELBASAN
Teqeja e Baba Ali Horosanit, 1543, (1927).
Teqeja e Baba Xhemal Turkut.
Teqeja e Madhe, 1800, Xhefai Ibrahim Babaj.
Teqeja e Pusit që lahet vetë, 1920.
KAVAJË-LUSHNJE
Teqeja e Luzit të Madh Baba Sako.
Teqeja e Baba Skënderit, Lushnjë.
GJYSHATA E SKRAPARIT
Berat, Skrapar, Përmet
SKRAPAR
Teqe Çepan ( rrënojë, toponim).
Teqe e dervish Rexhepit, Qafë (rrënojë, toponim).
Gjurma e Abaz Aliut, Taroninë, mali i Çepanit.
Gjurma e Abaz Aliut, Dërrasa e Kajcës, afër Prishtës.
Gjurma e Abaz Aliut, Rodhes.
Gjurma e Abaz Aliut në Dërrasën e Novajt.
Gjurma e Abaz Aliut (dora në shkëmb) afër Bargullasit.
Teqeja e Prishtës ( rrënojë).
Teqeja e Therepelit (rrënojë).
Teqe e Çorovodës ( shkolla e baba Xhaferit Çorovodë, toponim afër muzeut të rrethit).
Teqeja e Pronoivikut, Poliçan.
Teqeja e Kulmakut e Dervish Iliazit, Tomor.
Tyrbe e Abaz Aliut në Çukë të Tomorit.
Teqe e Krushovës, e Baba Velikos.
Teqe ne Brerimës (dimërore) e Baba Xhaferit, Gjerbës.
Teqe e Kuçit, rrënojë, Tomorricë.
Teqe e Çërricës.
Teqe e Strafickës e Baba Meleqit.
BERAT
Teqeja e Osmanzezë, 1405, Baba Elios.
Teqeja e Baba Aliut, 1826, Baba Aliko.
Teqeja e Kumanit, 1912.
Teqeja e Plashnikut, 1912.
Teqeja e Velabishtit.
Teqeja e Vokopolës.
PËRMET
Teqeja e Ali Postivan, Përmet, 1767, Baba Ali – 1903, Baba Abdulla.
Teqeja e Frashër Përmet, 1781, Nasibi Tahir Babai.
Teqeja e Sukës, Përmet, 1810 Baba Tahiri.
Teqeja e Përmetit, Përmet, 1861, Baba Aliu.
Teqeja e Kiçokut, Përmet, 1890, Baba Kamberi.
Teqeja e Kosinës, Përmet, 1923.
Teqeja e Petranit.
Teqeja e Rodenjit.
Teqeja e Vllah Psilloter (Kat. Avoniçan) e Baba Bilos.
Teqeja e Bualit.
Teqeja e Baba Zenelit.
Teqeja e Psarit.
Teqeja e Kostrecit.
Teqeja e Podgoranit.
Teqeja e Zhepovës.
Teqeja e Pacomit.
Teqeja Bubës (Lagja Derven, Bubësi i sipërm).
Teqeja e Kelcyrës.
GJYSHATA E KORÇËS
Korçë, Devoll, Ersekë
KORÇË
Teqeja e Melçanit, 1716.
Teqeja e Qatromit, 1770, Beqir Efendiu.
Teqeja e Turanit, 1812, Baba Saliu.
Teqeja e Vloçishtit, 1912.
Teqeja e Plasës.
Teqeja e Pulahes.
Teqeja Lavdarit.
Teqeja e Mazrekës.
Teqeja e Vrepckës.
DEVOLL
Teqeja e Kuc – Devoll, 1450, Kasëm Baba, 1810.
Teqeja e Poloskës, Devoll, 1450, Kasëm Baba.
ERSEKË
Teqeja e Qesarakës, 1620, Haxhi Baba Horosani.
Teqeja e Ersekes, 1852, Baba Hajdar, Konica.
Teqeja e Ersekes, 1883, Baba Sulejmani.
Teqeja e Ersekës, 1887, Baba Abedini.
Teqeja e Strajes, 1893, Hysen Babai.
Teqeja e Kreshovës, 1900, Hasan Babai.
Teqeja e Polenës, 1911, Ismail Babai.
Teqeja e Vrepckës.
Teqeja e Barmashit, 1912, Baba Hasani.
Teqeja e Dervish Aliut në Orgockë Ersekë.
GJYSHATA E GJIROKASTRËS
Gjirokastër, Tepelenë, Sarandë
TEPELENË
Teqeja e Koshtanit, 1807 Baba Shememi Krujë.
Teqeja e Veliçotit, 1826, Hysen Babai.
Teqeja e Memaliaj, 1840, Hysen Babaj.
Teqja e Krahësit-1, 1870, Hysen Babai, 1905, Hasan Babai.
Teqja e Krahësit-2, 1870, Hysen Babai, 1905, Hasan Babai.
Teqeja e Matohasanaj, 1878, Baba Salihu.
Teqeja e Gllavës, 1883, Baba Ismaili.
Teqeja e Maricaj, 1890, Baba Musa.
Teqeja e Turanit,1900.
Teqeja e Dukaj, 1900.
Teqeja e Komarit, 1903, Islam Babai.
Teqeja e Gumanit, 1903, Baba Hysen.
Teqeja e Progonatit.
Teqeja e Rozecit.
Teqeja e Qesaratit.
Teqeja e Bënçës.
Teqeja e Çorrajt.
SARANDË
Teqeja Beqirefendi, Delvinë, 1770, Beqir Efendi.
Teqeja e Baba Xhaferit, në Borsh.
Teqeja e Dede Reshat Bardhit.
Përshëndetje e Presidentit Obama me rastin e 60-vjetorit të Teqesë
GJYSHATA E TETOVËS
Teqeja Harabati Baba – Tetovë.
U themelua në Tetovë të Maqedonisë nga Sersem Ali Dede më 1538, i cili solli 15 dervish dhe e mbaroi këtë tempull madhështor në vitin 1548. Në shek. XVI ishte edhe zyrtar i lartë i perandorisë osmane vezir, në kohën e sundimit të Sulltan Sulejmanit. Por pas ngjarjeve me motrën e tij, e cila ishte grua e sulltanit, Sersemi iu përkushtua bektashizmit. Ai ishte teolog i shquar, një mistik i njohur i kohës, filozof, poet. Krijmtaria letrare, filozofike, fetare të Sersem Ali Dedes e të tjerë, lanë gjurmë në Rumeli. Në vitin 1551 zgjidhet Kryegjysh Botëror (1569), gjatë kësaj periudhe nuk kemi të dhëna për teqenë e Tetovës. Por ajo u rimëkëmb në kohën e pashallëkut të Tetovës, e Rexhep Pashës, Abdurraman Pashës erdhën klerikët bektashian në vite: Baba Mehmet Harabati (deri 1780), Dede Hyseni (deri 1784 ), baba Sadiku ( deri 1789), Dede Hasani (deri 1793) Ahmet Ekmeçiu (deri 1799) e pasuroi teqen me prona të fuqishme, baba Hyseni i dytë (deri 1818), Dede Aliu (deri 1833), Haxhi Baba Emini (deri 1880). Teqeja e Tetovës u bë qëndër e rëndësishme kulturore në periudhën e pashallëkut, shekulli XVI.10 Këtu mori shtysë të fuqishme jeta intelektuale e qytetit të Tetovës me rrethinat, mori pjesë elementi kombëtar nga shtresat tregtare, zejtare, klerikale etj. Luajtën rol të rëndësishëm në ngjarjet historike siç ishte kryengritja e Dervish Carës e viteve 1843-44, e prinin klerikët bektashian si dhe dervish Kapo, dervish Pola, shtabi i kryengritjes ishe në teqenë e Tetovës. Vazhduan baballarët e tjerë në vite: baba Muhamed Mehdiu (deri 1882)), Haxhi Dede Ahmeti, në kohën e tij shërbenin dyzet dervish dhe 15 baballarë (deri 1901), baba Hamza (deri 1908), baba Hamiti (deri 1912), dervish Nebiu (deri 1914), persona civil e më vonë pronat i uzuripoi serbët. Në vitin 1941 mori drejtimin e teqesë baba Qazim Bakalli (deri 1944), baba Tajar Gashi (deri 1980), Më pas i shfrytëzoi ambjetet e teqesë ndërrmarja tekstile Teteks deri korrik 1994, baba Tajar Gashi (1994-2000), baba Tahir Emini (2000 2007), Haxhi Baba Edmond Brahimaj (2007-2011), dervish Abdyl-Metalip (2011) shiko vitet e baba Tahirit. Arkitektura e teqesë përbëhet: godina komplekse, madhështore përbën një margaritar të thesarit të kulturës shqiptare dhe botërore. Ajo përbëhet nga shumë objekte të kompleksit të saj: Faltorja – Kubbeli Mejdani, ruhet sot vetëm paradhoma me dy mbishkrimet, Shtëpia ose Konaku veror ku rrinin klerikët, Selamllëku ( dhoma e pritjes), Qoshku verior dhe shatërvani i teqesë, shtëpia dimërore me objekte të tjera: faltorja e vogël, mauzoleu, lavanteria, kuzhina e vogël, kabri i baba Mehmet Harbatit, shtëpia e punëtorve, restoranti i teqesë, furra e teqesë, hambarët e teqesë, bodrumi i teqesë, hajate bagtish, çezma e madhe, çezma e vogël, varrezat e teqesë, kulla e rojeve mbi hyrjen kryesore. Teqeja ka katër porta të cilat simbolizojnë elementë nga doktrina bektashiane. Kompleksi madhështor i kësaj teqeje me objektet e ndërtura janë integruar në një tërsi unike e plotësojnë njëri-tjetrin me veçoritë e veta portat, oxhaqet, kulmet, shtyllat katërkatshe, koloriti i pasur i fasadave, pikturat murale, mbishkrimet e shumta, në oborrin e teqesë është gjelbërimi i pafund, harmonia në kompozimin e detajeve dhe shumë cilësi të tjera që janë me vlera të jashtëzakonshme, të cilat here-herë paraqesin dhe simbole që kanë të bëjnë me elementë të doktrinës bektashiane. Afër pesë shekuj në këtë teqe kanë shërbyer, vepruar e krijuar klerikë bektashianë e intelektual të penës, teologë, filozofë, letrarë e të tjerë. Arkitektura e saj e të tjera përbëjnë thesarin e kulturës bektashiane dhe kombëtare shqiptare. Ishte edhe shkollë e përgatitjes së klerikëve për shekuj me radhë.Ka dhe rolin historik në këtë hapsirë gjeografike, kontriboi shumë zhvillimit në shumë sfera të jetës, kulturës dhe arsimit.Viti 2018 është edhe eventi i 480 vjetorit të themelimit të saj.
